บรรพชา เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๑ (อายุ ๑๔ ปี) ณ วัดบางน้ำจืด โดยมี พระครูรัตนวิมล (แบน มณีรตโน) เจ้าคณะตำบลท่าเคย เจ้าอาวาสวัดอินทาราม เป็นพระอาจารย์ในการบรรพชา ต่อมาได้ศึกษาด้านปริยัติธรรมตั้งแต่เป็นสามเณรจนจบนักธรรมชั้นเอก ในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ และในปีถัดมาได้ญัตติจากสามเณรอุปสมบทเป็นพระภิกษุ

     อุปสมบท เมื่อวันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๙๗ (อายุ ๒๐ ปี ) ณ พัทธสีมาวัดบางน้ำจืด โดยมี พระครูยุตโกฏฐยติกิจ (เริ่ม วิมโล) เจ้าคณะอำเภอท่าฉาง วัดบางน้ำจืด เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูอัตตสารสุนทร (น่วม อตฺตทนฺโต) วัดย่านดินแดง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหาวรรณ มนุญฺโญ ป.ธ.๗ วัดบางน้ำจืด เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ต่อมาท่านได้เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมญาณมุนี เจ้าคณะภาค๑๗ เจ้าอาวาสวัดดุสิตารามฯ กทม. ได้รับฉายาทางธรรมว่า “อริยปญฺโญ”

     เมื่ออุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว พระอาจารย์สุนทร ท่านได้จำพรรษา ณ วัดบางน้ำจืด เป็นที่ไว้วางใจของพ่อท่านเริ่ม ช่วยงานด้านการคณะสงฆ์มาตลอด เพราะเป็นผู้ใฝ่รู้ ไฝ่เรียน มุ่งมั่น มานะ อดทน เป็นที่รักใคร่ของพระอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเลขานุการเจ้าคณะอำเภอท่าฉาง และเป็นพระปลัดฐานานุกรมในพ่อท่านเริ่ม เจ้าคณะอำเภอท่าฉาง

     ต่อมาท่านได้ย้ายไปจำพรรษา ในฐานะรักษาการเจ้าอาวาสวัดน้ำพุ และได้เป็นเจ้าอาวาสวัดน้ำพุ ท่านได้พัฒนาเสนาสนะต่างๆในวัด ทั้งอุโบสถ ศาลา กุฏิ ห้องน้ำ เมรุเผาศพ ให้เจริญขึ้นมาตามลำดับ ส่งเสริมการศึกษา ให้ทุนการศึกษา สร้างอาคารเรียนโรงเรียนวัดน้ำพุ จัดการงานคณะสงฆ์ด้วยดีตลอดมา ทั้งยังใส่ใจด้านสาธารณประโยชน์ สร้างถนน ขุดบ่อน้ำสาธารณะให้ประชาชนได้ใช้ ด้วยคุณงามความดีที่ท่านก่อ ต่อมาก็ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร ที่ “พระครูสุธรรมาภิรักษ์” แต่ด้วยโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน ทำให้ท่านได้ถึงแก่มรณภาพตั้งแต่อายุไม่มาก ท่านได้มรณภาพก่อนพ่อท่านเริ่มผู้เป็นพระอาจารย์