ในวัยเด็กได้อาศัยอยู่กับบิดามารดาที่บ้านกอไพล ได้ช่วยครอบครัวในการทำไร่ จนกระทั่งอายุเข้าสู้วัยเรียน ได้เข้าเรียน ณ โรงเรียนวัดจันทาราม จนสำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓

     บรรพชา เมื่ออายุได้ ๑๕ ปี วันที่ ๒๑ มิถุยายน พ.ศ. ๒๔๕๘ ตรงกับวันจันทร์ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๘ ปีเถาะ ณ วัดบางน้ำจืด โดยมี พระครูยุตโกฐยติกิจ (เนียม พุทฺธรกฺขิโต) เจ้าคณะหมวดท่าฉางในสมัยนั้น วัดบางน้ำจืด เป็นพระอาจารย์ในการบรรพชา และได้กลับมาจำพรรษา ณ วัดจันทาราม

     อุปสมบท เป็นพระภิกษุ เมื่ออายุครบ ๒๑ ปี วันที่ ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๔ ตรงกับวันจันทร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๗ ปีระกา ได้ ณ พัทธสีมาวัดบางน้ำจืด โดยมี พระครูยุตโกฐยติกิจ (เนียม พุทฺธรกฺขิโต) ขณะเป็นพระครูเนียม พุทฺธรกฺขิโต เจ้าคณะกิ่งอำเภอท่าฉาง (เจ้าคณะหมวด) วัดบางน้ำจืด เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการเข้ง วัดจันทาราม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระใบฎีกาชู รตโน วัดมูลเหล็ก เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า “อภโย” แปลว่า ผู้ไม่มีภัย

     เมื่ออุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว ได้ศึกษาพระธรรมวินัย และศึกษาปริยัติธรรม ณ สำนักเรียนวัดบางน้ำจืด นับว่าเป็นศิษย์รุ่นแรกๆของสำนักเรียนวัดบางน้ำจืด ต่อมาวัดบางน้ำจืดได้ตั้งเป็นสำนักเรียนอย่างถาวร ในปี พ.ศ. ๒๔๖๙ และท่านก็สอบได้นักธรรมชั้นตรี เมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๒ และต่อมาก็สอบได้นักธรรมชั้นโทตามลำดับ

     พ่อท่านหีต ท่านเป็นพระสงฆ์ผู้ทรงในพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด ยึดมั่นในเพศบรรพชิตอย่างแน่วแน่ ทั้งยังเป็นพระนักพัฒนา ต่อมาท่านได้ย้ายมาจำพรรษา ณ วัดจันทาราม และได้บูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะต่างๆจนเจริญขึ้นมา และได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดจันทารามเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๘

     ตลอดระยะเวลาในเพศบรรพชิต นอกจากท่านเป็นพระบริสุทธิ์ศีล หรือพระอริยสงฆ์แล้ว ทั้งยังเป็นพระนักพัฒนาแล้วนั้น ท่านยังเป็นพระสงฆ์ที่ใส่ใจด้านการศึกษา ท่านได้ส่งเสริมให้บุตรธิดาและหลานๆของชาวบ้านให้ได้ศึกษาเล่าเรียน โดยเป็นผู้อุปการะคุณโรงเรียนชุมชนวัดจันทารามตลอดมา ทั้งยังรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไว้อย่างดี ทั้งยังส่งเสริมด้านประเพณี เช่นชักพระทอดผ้าป่าอีกด้วย คุณธรรมของท่านที่ควรยกย่อง และยึดถือเป็นแบบอย่างคือ ท่านยึดในหลัก “พรหมวิหาร ๔” คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เป็นพระสมถะ โอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เป็นที่เคารพศรัทธาอย่างกว้างขวาง