ช่วงวัยเยาว์ ศึกษาเล่าเรียนและจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ จากโรงเรียนบำรุงไทย ๒ อำเภอพล ซึ่งในสมัยนั้น ถือว่าผู้จบการศึกษาในระดับนี้ สามารถรับราชการได้อย่างสบาย แต่ด้วยใจที่ใฝ่ในธรรม เมื่ออายุครบ ๒๐ ปี ท่านได้รบเร้าให้บิดามารดา พาไปอุปสมบท

     ต่อมาเข้าพิธีอุปสมบท ที่วัดบ้านเรือ อำเภอภูเวียง จังหวัด.ขอนแก่น โดยมีพระครูปฏิพัทธ์ธรรมคุณ เป็นพระอุปัชฌาย์ ภายหลังอุปสมบท ท่านได้อยู่จำพรรษาที่วัดบ้านเรือ โดยพระครูปฏิพัทธ์ธรรมคุณ ได้เมตตาสอนการวิปัสสนากัมมัฏฐาน และทำสมาธิเจริญจิตตภาวนาให้แก่ท่าน พร้อมกันนี้ ท่านยังได้ศึกษาพระปริยัติธรรมไปด้วย จนสามารถสอบได้นักธรรมชั้นตรี-โท และสอบได้นักธรรมชั้นเอกในภายหลัง

     ต่อมา ท่านได้กราบลาพระครูปฏิพัทธ์ธรรมคุณ เพื่อออกเดินท่องธุดงควัตรแสวงหาความวิเวก ตามเทือกเขาชัยภูมิ ไปจนถึง จังหวัดพิจิตร

     ท่านได้ทราบว่า หลวงพ่ออ้วน หรือพระครูวิชาญพัชรกิจ เจ้าอาวาสวัดสว่างเนตร ตำบลดงขุย อำเภอชนแดน เป็นพระเกจิที่เรืองวิทยาคม จึงได้เดินทางมาฝากตัวขอเป็นศิษย์ ซึ่งหลวงพ่ออ้วนก็ไม่ขัดข้อง ได้ถ่ายทอดวิทยาคม อีกทั้ง หลวงพ่อผอง ได้รับใช้ตอบแทนคุณ ด้วยการเป็นครูสอนพระปริยัติธรรมให้แก่พระภิกษุ-สามเณร ในวัดสว่างเนตรและวัดใกล้เคียง ช่วยกิจการด้านพระพุทธศาสนา เป็นเวลา ๑๐ พรรษา

     ก่อนได้กราบลาไปอยู่จำพรรษากับหลวงพ่อทบ ที่วัดพระพุทธบาทเขาน้อย อำเภอชนแดน เพื่อศึกษาพุทธาคมและวิปัสสนากัมมัฏฐาน ซึ่งหลวงพ่อทบยินดีถ่ายทอดสรรพวิชาให้ หลวงพ่อทบ เน้นย้ำว่า "การจะปลุกเสกพระเครื่องและเครื่องรางของขลังให้ศักดิ์สิทธิ์นั้น ใจจะต้องนิ่งสงบ ปราศจากกิเลส จิตจะต้องแข็งได้ฌาน จะปลุกเสกอะไรสิ่งนั้นก็จะดีไปทั้งหมด"

     หลวงพ่อผอง ได้รับใช้อุปัฏฐากหลวงพ่อทบ คอยช่วยเหลือกิจการคณะสงฆ์ โดยหลวงพ่อทบได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะอำเภอชนแดน ส่วนตัวท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็นครูสอนพระปริยัติธรรม จนได้รับแต่งตั้งจากหลวงพ่อทบให้เป็นพระใบฎีกา และเป็นพระคู่สวด ขณะที่หลวงพ่อทบ ถูกนิมนต์ให้เป็นพระอุปัชฌาย์ ในเขตพื้นที่ จังหวัดเพชรบูรณ์

     เวลาผ่านไป ๑๐ ปี หลวงพ่อผอง ได้กราบลาหลวงพ่อทบ เพื่อออกท่องธุดงควัตรไปตามสถานที่ต่างๆ จนมาถึงบ้านพรหมยาม ตำบลสามแยก อำเภอวิเชียรบุรี ซึ่งขณะนั้นเป็นพื้นที่ป่า เต็มไปด้วยสัตว์นานาชนิด

พ.ศ. ๒๕๐๖ หลวงพ่อผอง ได้ร่วมกับชาวบ้าน สร้างวัดพรหมยาม จัดสร้างกุฏิ ศาลาการเปรียญ เสนาสนะต่างๆ