เมื่ออายุได้ ๗ ปี บิดาได้ถึงแก่กรรมลง ภาระที่จะต้องเลี้ยงดูครอบครัวจึงตกเป็นของมารดา และมารดาได้ถึงแก่กรรมลงเมื่อท่านอายุได้ ๒๗ ปี ชีวิตในการเป็นฆราวาส ไม่เคยผ่านชีวิตการครองเรือน และไม่เคยมีเรื่องเสื่อมเสียเกี่ยวกับชู้สาว

     ต่อมาอายุของท่านได้ ๒๗ ปีจึงได้บรรพชาเป็นสามเณรอยู่ ๑ ปี จึงอุปสมบท

     อุปสมบท เมื่อวันที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๒ โดยมี พระครูนิกรธรรมรักษ์ (หลวงพ่อไซร้ ) วัดช่องลม (วัดหนองเฮี้ย) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการเนียม วัดหาดงิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิต์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์

     ด้านการศึกษา ได้ศึกษาธรรมวินัย พ.ศ.๒๔๙๖ สอบได้นักธรรมชั้นตรี ต่อมาพ.ศ. ๒๔๙๗ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลหาดล้า จนถึงพ.ศ. ๒๕๐๘ ได้ขอลาออกจากเจ้าคณะตำบลหาดล้า ดำลงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดห้วยอ้อย ตำบลหาดล้า อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์

     ต่อมาพ.ศ. ๒๕๑๔ ทางราชการได้สร้างเขื่อนสิริกิติ์ วัดห้วยอ้อย ตั้งอยู่ในเขตน้ำท่วม ท่านได้นำภิกษุและสามเณรที่อยู่ในวัดอพยพมาอาศัยวัดน้ำคอม หมู่ที่ ๗ ตำบลน้ำหมัน อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์ (หมู่ที่ ๓ ตำบลท่าปลาปัจจุบัน)

     ต่อมา เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ชาวบ้านห้วยเลิศ และชาวบ้านห้วยอ้อย ที่อพยพอยู่ในที่จัดสรรชองนิคมฯลำน้ำน่าน จังหวัดอุตรดิตถ์ กรมประชาสงเคราะห์ อยู่ในผัง ๓๖,๓๗,๓๘(หมู่ที่ ๕ ตำบลจริมในปัจจุบัน) ได้ร่วมกันนำวัดห้วยอ้อยเดิม มาก่อสร้างขึ้นใหม่ คณะครัทธาวัดนี้จึงได้อาราธนานิมนต์ หลวงพ่อตุ้ย จากวัดน้ำคอมมาอยู่ที่วัดห้วยอ้อย และพร้อมกับที่ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์ ในเขตตำบลจริม พ.ศ. ๒๕๓๐ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูรังษีธรรมคุณ และได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าคณะตำบลจริม เนื่องจากปัญหาสุขภาพร่างกายไม่สมบูรณ์เริ่มเจ็บป่วยเรื่อยมา