ท่านอาจารย์นับว่าเป็นพระผู้ส่งเสริมในเรื่องของการศึกษาอย่างเป็นเลิศ ทั้งทางด้านการปริยัติธรรม คือ ท่านเป็นทั้งครูสอนพระปริยัติธรรม เจ้าศาสนศึกษา และเจ้าสำนักสนามสอบธรรมสนามหลวง อย่างเต็มความสามารถ จนมีผู้สอบผ่านนักธรรมได้เป็นจำนวนมาก

     ปี พ.ศ. ๒๔๙๒ ท่านพระครูปราการสมานคุณ วัดตาขุน ซึ่งเป็นสหธรรมิกที่สนิทของท่านอาจารย์ เมื่อครั้งยังจำพรรษา ณ วัดปราการ ได้จัดตั้งโรงเรียนมัธยมขึ้นในอำเภอคีรีรัฐนิคมเป็นครั้งแรก โดยพิจารณาจากความเห็นว่า เด็กๆในอำเภอคีรีรัฐนิคม ทั้งสามเขต คือ คีรีรัฐนิคม บ้านตาขุน และพนม ที่จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ แล้ว ไม่มีโอกาสที่จะได้ศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษามากนัก จึงได้จัดตั้งโรงเรียนขึ้นมา จึงทำให้เด็กนักเรียนใน ๓ พื้นที่ ได้มีโอกาสเข้ามาศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาได้ แต่ก็มีปัญหาในเรื่องของที่พักอาศัยของนักเรียนที่มาศึกษา ท่านอาจารย์เมื่อครั้งยังเป็น รองเจ้าอาวาสวัดปราการ ได้ขออนุญาตจากหลวงพ่อเชื่อม ธมฺมโชโต ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสในขณะนั้น เพื่อจะรับอุปการะนักเรียนที่ขาดที่พักอาศัย ให้มาพักในวัดปราการ โดยท่านเองจะเป็นผู้ที่ดูแลสั่งสอน อบรมทั้งกิริยามารยาท ให้เด็กเหล่านั้นมีศีลธรรม คุณธรรม และจริยธรรม รู้จักปฏิบัติในหลักธรรมที่ง่ายๆ ซึ่งท่านต้องดูแลเด็กจำนวนกว่าครึ่งร้อย ในการปกครองของท่าน ให้ได้รับการศึกษาที่สมบูรณ์ ออกไปประกอบอาชีพให้ตำแหน่งหน้าที่ที่สูงขึ้นไป จนหลายคนเป็นถึงหัวหน้างานก็หลายคน จึงนับว่าท่านเป็นผู้พัฒนาด้านการศึกษาอย่างดียิ่งเลยทีเดียว

     ท่านอาจารย์พระครูพจนกวี ท่านเป็นผู้มีเมตตาธรรม เจริญในพรหมวิหาร ๔ อยู่เป็นนิตย์ ในการปกครองศิษย์ของวัดปราการจำนวนไม่น้อยนั้น ที่มาอาศัยเพื่อเรียนในโรงเรียเชิงเวชผดุงวิทย์ (ธรรมานุสรณ์) และ โรงเรียนบ้านท่าขนอน ซึ่งเมื่อเด็กมาจากหลายๆพื้นที่ ท่านจึงคอยอบรม หล่อหลอมให้เด็กมีความสามัคคีกัน และให้เด็กๆเหล่านั้นได้เป็นคนดีของสังคม ด้วยความวิริยะอุตสาหะของท่าน นับเป็นสิ่งที่ควรบูชา ด้วยกตเวทิตาธรรมของศิษยานุศิษย์ ทั้งภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ชาววัดปราการอย่างไม่เสื่อมคลาย

     ท่านมีนิสัยชอบคิดหาเรื่องจูงใจ ให้ตัวท่านเองและผู้ใกล้ชิดกับท่านได้เพลิดเพลิน ท่านเป็นนักเขียน นักประพันธ์ และเป็นนักกวีที่หาผู้เทียบเคียงค่อนข้างยาก จากวัยหนุ่มจนกระทั่งปัจฉิมวัย ชีวิตส่วนใหญ่ของท่านอยู่กับการเขียนหนังสือมีผลงานดีเด่น ที่สำนักพิมพ์ต่างนำมาพิมพ์เผยแพร่ผลงานของท่านมากมายหลายสำนักพิมพ์ ในเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา เช่น นิราศไปวัดเขาพัง นิทานพระดำ เป็นต้น และปณิกกะกวีอีกมากมายหลายร้อยเรื่อง ที่เป็นข้อคิดสอนใจในการดำเนินชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี

พ.ศ. ๒๕๐๒ พุทธบริษัทชาววัดปราการ รวมสร้างแทงค์น้ำถวาย ๓ ถัง
พ.ศ. ๒๕๐๖ ท่านได้สร้างประตูของวัดปราการ ทางด้านทิศเหนือ พร้อมด้วยกำแพงกั้นพื้นที่ของวัด
พ.ศ. ๒๕๒๓ นส.เกลื้อม สุขเกิด ได้สร้างหน้าชานบริเวณกุฏิพระชาญ อาภสฺสโร
พ.ศ. ๒๕๒๙ ท่านได้สร้างเมรุสถานวัดปราการ ณ บริเวณที่ดินธรณีสงฆ์ หลังโรงเรียนคีรีรัฐนิคม
พ.ศ. ๒๕๓๔ สร้างหอฉัน มูลค่า ๖๐๐,๐๐๐ บาท
ไม่ทราบปี พ.ศ. บูรณะศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ในวัดปราการ
พ.ศ. ๒๕๔๑ ดำริสร้างอุโบสถหลังใหม่ แต่ท่านมรณภาพเสียก่อน แล้วเสร็จ ปี พ.ศ. ๒๕๔๒

๑) พระครูวิสุทธิธรรมานุวัตร (ชู ธมฺมธโร) วัดท่าตลิ่งชัน อำเภอพุนพิน
๒) พระครูวิรัชพิริยาทร (รัตน์ วิริยนนฺโท) วัดโกศาวาส (กะเปา) อำเภอคีรีรัฐนิคม
๓) พระครูปราการสมานคุณ (เรียม คุณวุฒโฑ ป.ธ.๓) วัดตาขุน อำเภอบ้านตาขุน
๔) พระครูมนูญธรรมธาดา (ชุม โฆสธมฺโม) วัดถ้ำสิงขร อำเภอคีรีรัฐนิคม
๕) พระเทพสิทธินายก (ข้อง เกสโร ป.ธ.๗) วัดไตรธรรมาราม อำเภอเมืองฯ
๖) พระใบฏีการื่น ปุณณาจาโร วัดพระมหาธาตุคีรีอินทรวิหาร (อินทราวาส) อำเภอคีรีรัฐฯ
๗) พระครูโชติธรรมญาณ (เติม โชติณญาโณ ป.ธ.๓) วัดดิตถาราม (เกาะยวน) อำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี

     ท่านพระครูพจนกวี ได้เขียนความประสงค์ ของท่าน ไว้ เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๑ ณ วัดปราการ ซึ่งมีเนื้อหาดังความต่อไปนี้

     “ ข้าพเจ้า พระครูพจนกวี (ฟ.โกวิโท หรือ ฟุ้ง นพคุณ) เจ้าอาวาสวัดปราการ ต.ท่าขนอน อ.คีรีรัฐนิคม จ.สุราษฎร์ธานี อายุ ๗๓ ปี เขียนความประสงค์เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๑ และขณะเขียน ข้าพเจ้ามีสติสัมปชัญญะบริบูรณ์ดี ไม่มีอะไรบีบบังคับกดดัน และเขียนขึ้นด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์เพื่อให้ท่านพุทธบริษัท วัดปราการ ทราบความประสงค์ของข้าพเจ้า ดังนี้
๑) ถ้าข้าพเจ้าตายด้วยอาการอย่างใดอย่างหนึ่งก็ตาม ท่านจะทำบุญตามประเพณี หรือ ไม่ทำก็ได้ตามความสมัครใจ แต่อย่าให้ฝืนความรู้สึก ให้ทำตามศรัทธา
๒) เมื่อเสร็จพิธีแล้ว กรุณาช่วยนำศพไปเผาป่าช้า (เปรวหยี) อย่าเผาในที่วัดหรือที่อื่นใด
๓) อย่าเผาในกรานที่สร้างไว้ กรุณาช่วยเผาศพบนจอมปลวกที่พอกองฟืน และตั้งหีบศพได้ เผาแล้วกวาดกระดูกเถ้าถ่านฝังที่นั้น ไม่ต้องนำกระดูกกลับวัด หรือที่อื่น
๔) กรุณาช่วยหล่อนหลักปูนเสริมเหล็ก ใช้เหล็ก ๔ หุน เป็นเหล็กยืน ๘ เส้น เหล็ก ๓ หุน ทำปลอกให้ชิดสักหน่อย สูงราว ๖ ศอก ใหญ่หน้าด้านละ ๑๒ นิ้ว จารึกชื่อ “ฟ.โกวิโท” ไว้ด้านบน และ จารึก “ฟุ้ง นพคุณ” ไว้ข้างใต้ ฝังหมายไว้ตรงที่เผาศพด้วย
๕) ไม่ต้องทำบุญพิเศษ เช่น ๕๐ วัน หรือ ๑๐๐ วัน เมื่อมีพิธีทำบุญเดือน ๑๐ ข้างสิ้น ถ้าท่านกรุณาอุทิศเศษกุศลคนละนิดละหน่อย ให้ข้าพเจ้าจะขอขอบพระคุณยิ่ง
๖) ถ้าข้าพเจ้าตายที่อื่นนอกเขต จังหวัดสุราษฎร์ธานี อย่าไปนำศพกลับวัดเป็นอันขาด คือตายที่ไหน ก็ให้เผาที่นั้น
๗) ถ้าตายที่นี้ เงินของข้าพเจ้าพอมีจัดถวายพระเณร ให้จัดถวายอย่าได้รบกวนญาติมิตร ขอเพียงจัดอาหารถวายพระเณรเท่านั้น
๘) เมื่อข้าพเจ้าตาย ขอให้พระราชทานเพลิงศพทันที อย่าเก็บศพไว้ให้เป็นภาระหนักแก่คนอื่นเด็ดขาด เสร็จพิธีครั้งแรกแล้วนำไปเผาเลย

     ญาติมิตรพุทธศาสนิก ผู้มีกัลยาณจิตทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอความกรุณาท่านทั้งหลายในวาระสุดท้าย เมื่อข้าพเจ้าตายแล้ว ขอให้ท่านช่วยอนุเคราะห์ให้สำเร็จตามประสงค์ของข้าพเจ้าเถิด

     ที่สุดนี้ ก็ขอให้ท่านทั้งหลาย จงอยู่ด้วยกันด้วยความสุขสงบ อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย สามัคคีกันไว้ รักใคร่เมตตาดีกว่าชัง เราตายไปลูกหลานยังอยู่ ขอให้ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ยังอยู่คู่กับไทยตลอดกาลนาน "

     ขอแสดงความนับถือวาระสุดท้าย
                (พระครูพจนกวี)  

ซึ่งผู้เป็นพยาน ในการทำหนังสือ ความประสงค์ของท่าน ฉบับนี้ของท่านอาจารย์ ก็คือ
• ท่านพระปลัดหวล สุคนฺโธ รองเจ้าอาวาสวัดปราการ
• ท่านพระปลัดวิเชียร ฐานสุทฺโธ (พระครูปราการถิรคุณ) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดปราการ ในขณะนั้น
• ส.ต.ท.เสรี เสรยางกูร กำนันตำบลท่าขนอน
และบรรดาคณะพุทธบริษัท ศิษย์ใกล้ชิดของท่านอาจารย์พระครูพจนกวี

     พระครูพจนกวี (ฟุ้ง โกวิโท) ได้อาพาธด้วยโรคชรา ท่านได้รับการรักษา ณ โรงพยาบาลคีรีรัฐนิคม

     และท่านได้ละสังขารอย่างสงบ เมื่อ วันพุธ ที่ ๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑ เวลา ๑๔.๐๖ น. ณ โรงพยาบาลคีรีรัฐนิคม สิริอายุรวม ๙๒ ปี ๙ เดือน ๔ วัน พรรษา ๗๐ มีการบำเพ็ญกุศลสรีระไว้เป็นเวลา ๑๐ คืน ณ ศาลาการเปรียญ วัดปราการ และมีการพระราชทานเพลิงศพ ณ เชิงตะกอนที่ทำด้วยไม้ฟืนตามที่ท่านสั่งไว้ในพินัยกรรม

     ณ เมรุสถานวัดปราการ ในวันอาทิตย์ ที่ ๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๑ และจัดการไถเชิงตะกอน ให้ราบไปกับพื้น ตามคำสั่งในของท่านที่ว่า "เผาแล้วกวาดกระดูกเถ้าถ่านฝังไว้ที่นั้น ไม่ต้องนำกระดูกกลับวัด และกรุณาช่วยหล่อนหลักปูนเสริมเหล็ก สูง ๖ ศอก สลักว่า ฟ.โกวิโทไว้ด้านบน ฟุ้ง นพคุณ ไว้ด้านล่าง ฝังหมายไว้ตรงที่เผาศพด้วย"