เมื่ออายุ ๗ ขวบ ครอบครัวได้นำไปเข้าโรงเรียนหนองบัวลอย อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา เรียนจบประถมศึกษา จึงช่วยครอบครัวหาเลี้ยงชีพ

       อายุครบ ๒๐ ปี เข้ารับการเกณฑ์ทหารเป็นทหารที่กองประจำการ กรมทหารราบที่ ๓ จังหวัดนครราชสีมา

     อุปสมบท เมื่อวันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๕ ณ พัทธสีมาวัดประตูไชย์ ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา โดยมี พระอาจารย์พันธ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระชั้น ฐานวโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระสวน ธมฺมธโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า ปญฺญาวุโธ แปลว่า ผู้มีปัญญาเป็นอาวุธ

      อยู่จำพรรษาที่วัดประตูไชย์ มุ่งมั่นศึกษาพระปริยัติธรรมจนสอบได้นักธรรมชั้นตรี-โท ตามลำดับ

      ในบางครั้งยามว่างจากงานศาสนกิจ ก็คอยอุปัฏฐากพระอุปัชฌาย์

      เวลาผ่านไประยะหนึ่ง มุ่งหน้าเดินทางไปศึกษา กัมมัฏฐาน ออกธุดงค์ไปตามสถานที่ต่างๆ อาทิ วัดบูรพาราม ม.๒ ตำบลมะเกลือเก่า อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา, วัดหงส์ประดิษฐารามจังหวัดขอนแก่น

      พ.ศ. ๒๕๐๑ เดินทางไปเรียนวิปัสสนากัมมัฏฐานกับหลวงปู่มี ญาณมุนี วัดป่าสูงเนิน ตำบลสูงเนิน อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งสอนอานาปานสติ ใช้คำบริกรรมพุทโธ

       พ.ศ. ๒๕๐๖ อยู่จำพรรษาที่วัดทุ่งเพล ตำบลฉมัน อำเภอมะขาม จังหวัดจันทบุรี จากนั้นเดินทางมายังวัดบุญทวี (ถ้ำแกลบ) อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ณ ที่นี่ได้พบกับหลวงปู่บุดดา ถาวโร และได้ฝากตัวเรียนกัมมัฏฐานเพิ่มเติมอีก

      ครั้นหลวงปุ่บุดดาถ่ายทอดสรรพวิชาจนจบ จึงบอกให้หลวงพ่อสุพรรณเดินทางไปทางใต้

      พ.ศ. ๒๕๐๗ ได้มาจำพรรษาวัดเกตุชยาราม ตำบลต้นเกตุ อำเภอเมือง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

      ต่อมาจึงมาพักที่สำนักสงฆ์น้ำตกห้วยยางกับพระอาจารย์จำลอง และพระ อาจารย์เจียที่มาจากราชบุรี และจำพรรษาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๐๙ จวบจนถึงปัจจุบัน

      ในเวลาต่อมา สำนักสงฆ์น้ำตก ห้วยยางได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นวัดประชาสนธิ หรือวัดน้ำตกห้วยยาง