สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺโญ ป.ธ.๙)

เกิด	๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๘
อายุ	๙๖ ปี
อุปสมบท	๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๘
พรรษา	๗๖

มรณภาพ	๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๔
วัด	วัดปากน้ำ
ท้องที่	กรุงเทพมหานคร


สังกัด	มหานิกาย
วุฒิการศึกษา	น.ธ.เอก, ป.ธ.๙, ศษ.ด., พธ.ด.(กิตติ์), ศน.ด.(กิตติ์), ศศ.ด.(กิตติ์)

เพิ่ม/แก้ไขข้อมูล

สถานะเดิม

สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ มีนามเดิมว่า ช่วง สุดประเสริฐ เกิดเมื่อวันพุธที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๘ ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีฉลู บ้านเลขที่ ๓๒ ตำบลราชาเทวะ อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ โยมบิดาและโยมมารดาชื่อนายมิ่งและนางสำเภา สุดประเสริฐ

บรรพชาอุปสมบท

บรรพชาเมื่ออายุได้ ๑๔ ปี จึงได้บรรพชาเมื่อวันจันทร์ที่ ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๒ ณ วัดสังฆราชา เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร โดยมี พระครูศีลาภิรัต (ทอง) วัดลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร เป็นอุปัชฌาย์
อุปสมบทเมื่อวันศุกร์ที่ ๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๖ ปีระกา ณ พัทธสีมาวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร พระครูบริหารบรมธาตุ (ป่วน เกสโร) วัดนางชี เป็นพระอุปัชฌาย์ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) เมื่อครั้งดำรงสมณศักดิ์ที่พระครูสมณธรรมสมาทาน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับฉายานามว่า “วรปุญฺโญ”

การศึกษา

พ.ศ. ๒๔๘๐ สำเร็จการศึกษาชั้น ประถมศึกษาปีที่ ๔ โรงเรียนประชาบาล วัดสังฆราชา เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร

พ.ศ. ๒๔๘๔ สอบได้ นักธรรมชั้นโท สำนักเรียนวัดสังฆราชา เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร

พ.ศ. ๒๔๙๐ สอบได้ นักธรรมชั้นเอก สำนักเรียนวัดปากน้ำ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพ-มหานคร

พ.ศ. ๒๔๙๒ สอบได้ เปรียญธรรม ๗ ประโยค สำนักเรียนวัดปากน้ำ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร

พ.ศ. ๒๔๙๗ สอบได้ เปรียญธรรม ๙ ประโยค สำนักเรียนวัดเบญจมบพิตรดุสิตวนารามราชวรวิหาร เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร

เกียรติคุณ

	ได้รับถวายปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์
พ.ศ. ๒๕๓๒	ได้รับถวายปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พ.ศ. ๒๕๔๓	ได้รับถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัย ประเทศศรีลังกา
พ.ศ. ๒๕๔๖	ได้รับถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากสังฆสภาอินเดีย ประเทศอินเดีย
พ.ศ. ๒๕๕๑	ได้รับถวายปริญญาศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากมหาวิทยาลัยมหากุฏราชวิทยาลัย
พ.ศ. ๒๕๕๓	ได้รับถวายปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาตลอดชีวิตและการพัฒนามนุษย์ จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
พ.ศ. ๒๕๕๗	ได้รับถวายปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาตลอดชีวิตและการพัฒนามนุษย์ จากมหาวิทยาลัยศรีปทุม

ตำแหน่ง

ฝ่ายปกครอง


พ.ศ. ๒๔๙๕	เป็น เลขานุการสังฆนายก สมเด็จพระวันรัต (ปลด กิตฺติโสภโณ)
พ.ศ. ๒๔๙๙ - ๒๕๐๘	เป็น ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ พระอารามหลวง
พ.ศ. ๒๕๐๐	เป็น พระอุปัชฌาย์
พ.ศ. ๒๕๐๗ - ๒๕๐๘	เป็น รองเจ้าคณะภาค ๓
พ.ศ. ๒๕๐๘	เป็น เจ้าอาวาสวัดปากน้ำ พระอารามหลวง
พ.ศ. ๒๕๐๘ - ๒๕๑๖	เป็น เจ้าคณะภาค ๓
พ.ศ. ๒๕๑๗ - ๒๕๒๘	เป็น เจ้าคณะภาค ๑๗
พ.ศ. ๒๕๒๘ - ๒๕๓๗	เป็น เจ้าคณะภาค ๗
พ.ศ. ๒๕๓๒ - ๒๕๖๒	เป็น กรรมการมหาเถรสมาคม
พ.ศ. ๒๕๓๓ - ๒๕๔๘	เป็น กรรมการ พ.ศ.ป.
พ.ศ. ๒๕๓๓	เป็น กรรมการ ศ.ต.ภ.
พ.ศ. ๒๕๓๗ - ๒๕๕๘	เป็น เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ
พ.ศ. ๒๕๔๗ - ๒๕๕๖	เป็น คณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช
พ.ศ. ๒๕๕๖ - ๒๕๕๖	เป็น ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช
พ.ศ. ๒๕๕๖	เป็น ประธานสมัชชามหาคณิสสร
พ.ศ. ๒๕๕๗ - ๒๕๖๐	เป็น ผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช
พ.ศ. ๒๕๖๒	เป็น ที่ปรึกษามหาเถรสมาคม ^[1]

ฝ่ายการศึกษา

พ.ศ. ๒๔๘๗ - ๒๔๙๒	เป็น ครูสอนพระปริยัติธรรมสำนักเรียนวัดปากน้ำ
พ.ศ. ๒๔๘๙	เป็น กรรมการตรวจประโยคธรรมสนามหลวง
พ.ศ. ๒๔๙๑	เป็น กรรมการตรวจประโยคบาลีสนามหลวง
พ.ศ. ๒๔๙๓ - ๒๔๙๗	เป็น ครูสอนพระปริยัติธรรมสำนักเรียนวัดเบญจมบพิตร
พ.ศ. ๒๔๙๘	เป็น ผู้นำประโยคบาลีสนามหลวง ไปทำการเปิดสอบในจังหวัดต่าง ๆ
พ.ศ. ๒๔๙๙	เป็น อาจารย์ใหญ่สำนักเรียนวัดปากน้ำ
พ.ศ. ๒๕๐๘	เป็น เจ้าสำนักเรียนวัดปากน้ำ
พ.ศ. ๒๕๒๘ - ๒๕๓๗	เป็น ผู้อำนวยการตรวจธรรมสนามหลวงชั้นตรี ภาค ๗
พ.ศ. ๒๕๓๒ - ๒๕๓๘	เป็น รองแม่กองบาลีสนามหลวง รูปที่ ๑
พ.ศ. ๒๕๓๗ - ๒๕๕๘	เป็น แม่กองบาลีสนามหลวง
พ.ศ. ๒๕๓๘	เป็น กรรมการการศึกษาของคณะสงฆ์

งานเผยแผ่

พ.ศ. ๒๕๐๘ - ๒๕๓๘	เป็น รองประธานคณะพระธรรมจาริก รูปที่ ๑
พ.ศ. ๒๕๓๗ - ๒๕๕๑	เป็น รองแม่กองงานพระธรรมทูต รูปที่ ๒
พ.ศ. ๒๕๓๗ - ๒๕๕๘	เป็น ประธานคณะพระธรรมจาริก
พ.ศ. ๒๕๕๑ - ๒๕๕๖	เป็น รองแม่กองงานพระธรรมทูต รูปที่ ๑
พ.ศ. ๒๕๕๖ - ๒๕๕๘	เป็น แม่กองงานพระธรรมทูต

มรณกาล

สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺโญ ป.ธ.๙) มรณภาพด้วยอาการสงบในช่วงเช้าของวันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ สิริอายุ ๙๖ ปี พรรษา ๗๖ ทั้งนี้ หลังจากอาพาธและเข้าออกโรงพยาบาลเพื่อฟอกไตมาเป็นระยะเวลา ๕ ปี ก่อนที่ตลอดปีที่ผ่านมาจะรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นส่วนใหญ่ ก่อนมรณภาพไม่มีโรคประจำตัวอย่างโรคเบาหวานหรือความดัน

สมณศักดิ์

พ.ศ. ๒๔๙๗ เป็น เปรียญธรรม ๙ ประโยค

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๙ เป็น พระราชาคณะชั้นสามัญเปรียญ ที่ พระศรีวิสุทธิโมลี ^[2]

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ เป็น พระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชเวที ธรรมบัณฑิต ยติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี ^[3]

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๐ เป็น พระราชาคณะชั้นเทพ ที่ พระเทพวรเวที นรสีห์ธรรมานุนายก ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี ^[4]

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๖ เป็น พระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมธีรราชมหามุนี ตรีปิฎกโกศล วิมลคัมภีรญาณ วิศาลปริยัติกิจ มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี ^[5]

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๐ เป็น พระราชาคณะเจ้าคณะรอง มีราชทินนามตามที่จารึกในหิรัญบัฏว่า พระธรรมปัญญาบดี ศรีวิสุทธิคุณ สุนทรวรนายก ดิลกธรรมนุสิฐ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี ^[6]

๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๘ เป็น สมเด็จพระราชาคณะ ที่ สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ ไพศาลหิตานุหิตวิธาน ปฏิภาณสุธรรมภาณี ศรีสังฆโสภณ วิมลศีลาจารย์นิวิฐ ตรีปิฏกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัญวาสี ^[7]

สมณศักดิ์ต่างประเทศ

พ.ศ.๒๕๒๐ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศบังกลาเทศ ที่ พระศาสนธชมหาปัญญาสาระ

พ.ศ.๒๕๒๔ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศศรีลังกา ฝ่ายอมรปุรนิกาย ที่ พระชินวรสาสนโสภณเตปิฏกวิสารทคณะปาโมกขาจริยะ

พ.ศ.๒๕๒๕ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศศรีลังกา สยามนิกาย ฝ่ายอัสสคิริยะ ที่ พระสาสนโชติกสัทธัมมวิสารทวิมลกิตติสิริ

พ.ศ.๒๕๒๕ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศศรีลังกา สยามนิกาย ฝ่ายมัลลวัตตะ ที่ พระธรรมกิตติสิรเตปิฏกวิสารโท

พ.ศ.๒๕๒๖ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศศรีลังกา ฝ่ายรามัญวงศ์ ที่ พระติปิฏกปัณฑิตธัมมกิติสสิริยติสังฆปติ

พ.ศ.๒๕๒๖ ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ของประเทศศรีลังกา สยามวงศ์ ฝ่ายโกฎเฏ ที่ พระอุบาลีวังสาลังการะอุปัชฌายะธรรมธีรมหามุนีเถระ

พ.ศ.๒๕๓๘ ได้รับสมณศักดิ์จากประเทศศรีลังกา ฝ่ายอมรปุรนิกาย ที่ พระเถรวาทะวังสาลังการะสยามเทสะสาสนธชะ

พ.ศ.๒๕๕๗ ได้รับสมณศักดิ์จากรัฐบาลประเทศพม่า ที่ พระอัคคมหาสัทธัมมโชติกธชะ

พ.ศ.๒๕๕๘ ได้รับสมณศักดิ์จากรัฐบาลประเทศพม่า ที่ อัครมหาบัณฑิต

ที่มา

1. มติมหาเถรสมาคม เรื่อง แต่งตั้งที่ปรึกษามหาเถรสมาคม

2. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๗๔, ตอนที่ ๖ ง, ๑๒ มกราคม ๒๕๐๐, หน้า ๑๐

3. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๘๐, ตอนที่ ๓ ง, ๔ มกราคม ๒๕๖, หน้า ๗

4. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๘๔, ตอนที่ ๑๒๘ ง, ๓๐ ธันวาคม ๒๕๑๐, หน้า ๒

5. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๙๐, ตอนที่ ๑๗๗ ง, ๒๘ ธันวาคม ๒๕๑๖, หน้า ๑

6. ราชกิจจานุเบกษา, พระบรมราชโองการ ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์, เล่ม ๑๐๕, ตอนที่ ๓๕ ก, ๔ มีนาคม ๒๕๓๑, หน้า ๘

7. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศพระบรมราชโองการ ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์, เล่ม ๑๑๓, ตอนที่ ๓ ข, ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๙, หน้า ๑

wikipedia