๑. นางฉิม ภูมิไชยา
     ๒. นายด้วน ภูมิไชยา (พระอธิการด้วน พรหมฺสุวณโณ)
     ๓. นางเสียบ จุ้ยจุลเจิม
     ๔. นางปาน จันทร์อินทร์
     ๕. นางแป้น ไกรวงศ์
     ๖. นางพริก เดชมณี
     ๗. นางปลอด ทองก่อนาค
     ๘. นางผึ้ง ภูมิไชยา

     เมื่อวัยเยาว์ได้ศึกษาอักขระสมัยในสำนักของพระอธิการมนต์ ธมฺมปาโล วัดอัมพาราม(วัดม่วง)

     อุปสมบท เมื่ออายุย่างเข้า ๒๐ ปี วันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๒๙ ณ วัดเขาศรีวิชัย โดยมี พระครูคง (พระครูคงเฒ่า) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการมนต์ ธมฺมปาโล วัดอัมพาราม(วัดม่วง) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการชุม จุนฺโท วัดมะลิวัลย์(มะลวนใน) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า “พรหมฺสุวณฺโณ”

• ศึกษาพระธรรม สวดมนต์ และวิชา จากพ่อท่านมนต์ ธมฺมปาโล วัดอัมพาราม ๒ พรรษา
• ศึกษาวิปัสสนากรรมฐาน จากพ่อท่านนวล วัดท่าเสวียด ๒ พรรษา
• เจ้าอาวาสวัดบางคราม ตำบลปากฉลุย อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี ๑ พรรษา
• เดือน ๔ ปีมะเส็ง พ.ศ. ๒๔๓๖ กลับภูมิลำเนาจำพรรษา ณ พำนักสงฆ์บ้านแหลมไผ่
• พ.ศ. ๒๔๓๗ เริ่มสร้างวัดแหลมไผ่
• วันที่ ๒๖ เมษายน ร.ศ. ๑๒๙ (พ.ศ.๒๔๕๓) รับพระบรมราชานุญาต จาก พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ พระราชทานวิสุงคามสีมาสามัญ วัดแหลมไผ่ (เวฬุวนาราม) และภายหลัง ในสมัยพระครูกล่ำ เป็นเจ้าอาวาส (พ่อท่านด้วน ลาออกจากเจ้าอาวาสวัดแหลมไผ่แล้วและดำรงขันธ์อยู่) มีการถอนพัทธสีมาเดิมสร้างอุโบสถหลังใหม่ และขอพระราชทานวิสุงคามสีมาใหม่ในวันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๕
• พ.ศ. ๒๔๗๕ ลาออกจากเจ้าอาวาสวัดแหลมไผ่

     พ่อท่านด้วน เป็นพระสงฆ์ที่มีอายุยืน และสมถะมากๆ เรียกได้ว่าเป็นพระสายปฏิบัติรูปหนึ่งของเมืองสุราษฎร์ธานี ท่านไม่ยึดติดกับสิ่งใดเลย ท่านเป็นพระสงฆ์ที่คมในฝัก ท่านมีวิชาอาคมในสายเดียวกับพ่อท่านนุ้ย วัดอัมพาราม กล่าวคือเป็นศิษย์พระอาจารย์เดียวกันคือ พ่อท่านมนต์ วัดอัมพาราม และพ่อท่านนวล วัดท่าเสวียด สมัยก่อน พ่อท่านนุ้ย และ พ่อท่านด้วน ไปมาหาสู่กันประจำ มีการทดสอบวิชากันด้วย ส่วนมากจะเป็นพ่อท่านนุ้ย ที่ทดสอบอำนาจฌาณของพ่อท่านด้วน ว่ากันว่าทดสอบโดยการเล่นหมากรุกกัน ๓ วัน ๓ คืน โดยนั่งกับที่ไม่ลุกไปไหน และไม่มีอาการอ่อนเพลียแต่อย่างใด นับว่ามีอำนาจจิตเหนือสังขาร ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมจนบรรลุธรรมขั้นสูง และเรื่องที่กล่าวขานมากก็คือในสมัยที่ท่านสร้างวัดแหลมไผ่ มีการใช้ขวานในการแต่งไม้เพื่อสร้างวัด เกิดขวานของศิษย์ท่านที่ใช้จามแต่งไม่อยู่ หลุดแล้วกระเด็นมาถูกบริเวณชายโครงของพ่อท่านด้วน แต่ท่านกลับไม่เป็นอะไรเลย ซึ่งขวานหนักๆ คมๆ แล้วกระเด็นไปโดนแบบนั้น ต้องบาดเจ็บแน่ๆ เป็นต้น

     เรื่องของการสร้างวัตถุมงคลหรือของขลังของพ่อท่านด้วน ท่านจะไม่ค่อยสร้างให้ใคร เมื่อมีผู้มาขอให้ทำ เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ ท่านจะปฏิเสธแล้วบอกให้คนนั้นไปหาพ่อท่านนุ้ย วัดม่วง ซึ่งเป็นศิษย์พี่ของท่าน นับว่าเป็นการอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นอย่างมาก แต่วัตถุมงคลของขลังที่ท่านทำก็มี แต่มีจำนวนน้อยมาก