๑. นางทอย
     ๒. นายพัน
     ๓. นายหีต
     ๔. นายผิน
     ๕. นางฉิ้ม
     ๖. นางเขียว
     ๗. นายกล่ำ (พระครูกล่ำ เกตทตฺโต)
     ๘. นายแจ้ง
     ๙. นางศีล
     ๑๐. นายรุ่ง

     เมื่อยังวัยเยาว์ท่านได้เข้าศึกษาอักขระสมัยอักษรไทยและขอม ในสำนักเจ้าอธิการด้วน พรหมฺสุวณฺโณ วัดแหลมไผ่

     บรรพชา เมื่ออายุได้ ๑๗ ปี พ.ศ. ๒๔๕๐

     อุปสมบท เมื่อายุได้ ๒๐ ปี พ.ศ. ๒๔๕๓ ณ พัทธสีมาวัดมะลิวัลย์ (มะลวนใน) โดยมี พระครูพิศาลคณะกิจ (จ้วน) เจ้าคณะแขวงพุนพินวัดพุนพินใต้ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระปลัดเกตุ เกสโร วัดเขาศรีวิชัย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ เจ้าอธิการด้วน พรหมฺสุวณฺโณ วัดแหลมไผ่ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า “คงฺคสุวณฺโณ” ก่อนเปลี่ยนมาใช้ “เกตฺทตฺโต” ในภายหลัง

     เมื่ออุปสมบทแล้วได้จำพรรษา ณ วัดมะลิวัลย์ ศึกษาสรรพวิชากับพ่อท่านพร้อม จนฺทมุนี อยู่ช่วงหนึ่ง จากนั้นได้มาจำพรรษากับ พ่อท่านด้วน ณ วัดแหลมไผ่ ผู้เป็นพระอาจารย์ของท่านตั้งแต่วัยเยาว์ ได้ปรนนิบัติปฏิบัติอุปัฏฐากพระอาจารย์ ได้เล่าเรียนศึกษาพระธรรมวินัย จนสวดพระปาฏิโมกข์ได้ และได้ศึกษาวิปัสนากรรมฐานและสรรพวิชาต่างๆจากพ่อท่านด้วน ต่อมา พ.ศ. ๒๔๗๕ พ่อท่านด้วนได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดแหลมไผ่ และได้แต่งตั้ง พระกล่ำ เป็นเจ้าอาวาสวัดแหลมไผ่ สืบไป พ่อท่านกล่ำมีความชำนาญด้านยาสมุนไหรเป็นอย่างมาก ช่วยรักษาโรคโดยใช้วิธีแพทย์แผนโบราณในการรักษาคน โดยการต้มยาให้ผู้มาพึ่งบารมีไปรับประทานให้หายจากการป่วย อีกทั้งยังเป็นครูผู้สอนพระ สามเณร ตลอดจนถึงเด็กๆฆราวาส ในปี พ.ศ. ๒๔๙๕ จึงได้เป็นพระครูชั้นประทวนที่ พระครูกล่ำ เกตฺทตฺโต ท่านเป็นพระนักพัฒนาและสรรสร้างมาตลอดชีวิต