อายุได้ ๗ ปี ได้ไปศึกษาอักขระสมัยกับพระอธิการพัด วัดประตูใหญ่

     บรรพชา เมื่ออายุ ๑๒ ปี (พ.ศ. ๒๔๐๙) ณ วัดประตูใหญ่ โดยมี พระอธิการพัด เจ้าคณะแขวงเสวียด วัดประตูใหญ่ เป็นพระอุปัชฌาย์สามเณร

     อุปสมบท เมื่ออายุ ๒๐ ปี (พ.ศ. ๒๔๒๑ ปีขาล) ได้ญัตติจากสามเณรเป็นพระภิกษุ ณ วัดประตูใหญ่ โดยมี พระครูรัตนมุนีศรีสังฆราชาลังกาแก้ว (ทองอยู่) เจ้าคณะเมืองไชยา วัดโพธาราม เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อนวล วัดท่าเสวียด เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการพัด วัดประตูใหญ่ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า สุวณฺโณ แปลว่า ผู้มีวรรณะดั่งทองคำ

     เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้ศึกษาพระธรรมวินัย เรียนพระธรรมจากสำนักในเมืองไชยา ก่อนที่จะออกจาริกธุดงค์ ไปศึกษาวิชา ณ สำนักเขาอ้ออยู่ ๒ ปีเศษ ได้ศึกษาจนสำเร็จวิชาขั้นสูง ได้เดินทางกลับมาบ้านเกิด โดยมาศึกษาวิชาจาก พ่อท่านมนต์ ธมฺมปาโล วัดอัมพาราม และได้มาจำพรรษาที่วัดสำนักไฟ ในท้องที่ ตำบลปากฉลุย อำเภอท่าฉาง

     ต่อมา ประมาณก่อนปี พ.ศ. ๒๔๔๕ พ่อท่านมนต์ มรณภาพ ชาวบ้านได้อาราธนานิมนต์พ่อท่านนุ้ยให้ไปเป็นเจ้าอาวาสวัดอัมพาราม ขณะท่านดำรงขันธ์อยู่นั้น ท่านมีชื่อเสียงโด่งดังมาก เนื่องจากท่านเป็นพระหมอยา ที่รักษาโรค และอาการวิกลจริตได้ และยังเป็นพระสงฆ์ผู้สมถะ เคร่งครัดในธรรมวินัย กล่าวได้ว่าท่านมีความเชี่ยวชาญทั้งทางไสยศาสตร์ และทางธรรม

     พ่อท่านนุ้ย เป็นพระสงฆ์สุปฏิปันโนในอดีตท่านหนึ่ง ท่านมีเมตตากรุณา มีอุปนิสัยใจคอเยือกเย็น สมถะ ท่านกระทำการสงเคราะห์แก่ปวงชนผู้เจ็บไข้ได้ทุกข์ ตลอดจนเหล่าศิษยานุศิษย์มิตรสหายของท่านที่มาขอความช่วยเหลือ ท่านเชี่ยวชาญวิปัสนากรรมฐาน และไสยศาสตร์ กล่าวคือเชี่ยวชาญทั้ง ๒ ศาสตร์ มีกระแสจิตสูงมาก จิตเป็นสมาธิ สามารถรับรู้ และล่วงรู้เหตุการณ์ต่างๆล่วงหน้าได้ กล่าวคือท่านมี "ทิพจักษุ" ในตัว วิชานี้ผู้ที่จะสำเร็จได้นั้นต้องบรรลุธรรมขั้นสูงและเป็นผู้บริสุทธิ์ศีล ขออ้างอิงถึง ธรรมวิภาคปริเฉทที่ ๒ กล่าวนิเทศแห่งวิชานี้ไว้ในหมวดวิชา ๓ ว่า...

     [ ทิพจักษุ หรือ "จุตุปปาตญาณ" คือ มีจักษุทิพย์บริสุทธิ์ ล่วงรู้ธรรมดาของมนุษย์ เห็นเหล่าสัตว์กำลังจุติก็มี กำลังเกิดก็มี กำลังทำชั่วก็มี กำลังทำดีก็มี ผิวพรรณงามก็มี ผิวพรรณไม่งามก็มี ได้ดีก็มี ตกยากก็มี รู้ชัดว่าเหล่าสัตว์เป็นตามกรรม ]

     พ่อท่านนุ้ย เป็นพระสงฆ์ที่มีอายุยืนถึง ๙๖ ปี ไม่เคยเข้ารับการรักษาจากโรงพยาบาล แต่ท่านใช้ธรรมโอสถ และ สมุนไพรไทยหมอยาโบราณตามความสามารถของท่าน เป็นผู้ที่ปฏิบัติธรรมในขั้นสูงเจริญด้วยเมตตาและอำนาจฌาณสมาธิที่แก่กล้า มีตบะสูง เดชะมหาอำนาจ บรรดาสรรพสัตว์ต่างๆรวมทั้งเหล่าเชื้อโรคและจุลินทรีย์ไม่สามารถเบียดเบียนท่านได้ เนื่องจากท่านตั้งอยู่ในคุณธรรมที่ว่า ไม่เบียดเบียนชีวิตซึ่งกันและกัน เป็นผลทำให้มรณภาพแล้วร่างกายไม่เน่าเปื่อย เหล่าบรรดาสรรพสัตว์และเชื้อโรคนั้นไม่รบกวน แต่เปรียบเสมือนเกราะที่หุ้มร่างของท่านไว้

     นอกจากเรื่องการปฏิบัติธรรมของท่านแล้ว ท่านยังใช้ธรรมนั้นให้เป็นประโยชน์ในการรักษาประชาชนคนได้ทุกข์ โดยผนวกกับเรื่องไสยศาสตร์ เรื่องที่กล่าวขาน นั่นคือ ใช้ฌาณสมาธิที่ท่านปฏิบัติสื่อสารกับผีเพื่อรักษาคนที่มาความช่วยเหลือ พ่อท่านนุ้ยท่านไม่เคยไล่ผี แต่ชาวบ้านใช้คำว่าไล่ก็เพราะต้องการให้ออกไป เมื่อพ่อท่านนุ้ยรักษาคนผีเข้าเหล่านั้นท่านจะใช้ฌาณสื่อสารเจรจากับผีตนนั้น สาธกยกหลักธรรมมาบรรยายให้ผีนั้นได้ทราบถึงบาปบุญคุณโทษที่เบียดเบียนผู้อื่น จนผีนั้นซึ้งในธรรมแล้วออกจากร่างนั้นไป แล้วให้ผู้นั้นทำบุญอุทิศไปให้ แต่มีบางครั้งเมื่อผีตนนั้นดื้อหนาด้วยกิเลส ไม่ยอม ท่านจำเป็นต้องใช้พลังจิตปราบด้วยอาคมจนผีนั้นเข็ดหลาบ แล้วออกจากร่างนั้นไป