บรรพชาอุปสมบท เมื่อปี พ.ศ. ๒๓๖๐ ณ วัดราชสิทธาราม โดยมี สมเด็จพระญาณสังวร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระพรหมมุนี (ชิต) ครั้งเป็นพระญาณวิสุทธิเถร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระวินัยรักขิต (ฮั่น) เป็นพระอนุสาวนาจารย์

     อุปสมบทแล้วศึกษาพระกัมมัฏฐานมัชฌิมา แบบลำดับ กับพระพรหมมุนี (ชิต) ครั้งเป็นพระญาณวิสุทธิเถร และกับพระวินัยธรรมกันด้วย จนจบสมถะวิปัสสนา ศึกษาพระปริยัติธรรมบาลี กับพระวินัยรักขิต (ฮั่น) และพระเทพโมลี (กลิ่น) ออกพรรษาทุกปีออกเที่ยวสัญจรจาริกไปตามสถานที่ต่างๆ

     พ.ศ. ๒๓๖๕ เป็นพระปลัด ฐานานุกรม ของพระวินัยรักขิต (ฮั่น) และเป็นอาจารย์ผู้ช่วย ของพระครูวินัยธรรมกัน บอกพระกัมมัฏฐาน และบอกพระปริยัติธรรมบาลีมูลกัจจายน์ด้วย ต่อมาสอบทานได้เป็นเปรียญ ๓ ประโยค

     พ.ศ. ๒๓๘๖ ในรัชกาลที่ ๓ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูศีลวิสุทธิ

     พ.ศ. ๒๓๙๖ ได้รับพระราชทานเป็นพระราชาคณะที่ พระสุธรรมธีรคุณ สมัยที่สถาปนาสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระเปาเรศวิริยาลงกรณ์ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า องค์ที่ ๘ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

     พ.ศ. ๒๔๒๙ เป็นเจ้าอาวาสวัดราชสิทธาราม ด้านการศึกษา พระสังวรานุวงศ์เถระ (เอี่ยม) เป็นครั้งเป็นพระครูสังวรสมาธิวัตร เป็นพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ พระอาจารย์ผู้ช่วยคือ พระสมุห์ชุ่ม ๑ ด้านพระปริยัติธรรม พระอมรเมธาจารย์ (เกษ) เป็นพระอาจารย์ใหญ่ ท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่ประมาณ ๓ เดือน ถึงแก่มรณะภาพลง ด้วยโรคชรา เมื่ออายุได้ ๙๐ ปีพรรษา ๖๙ ขณะนั้น สังขารของพระสังวรานุวงศ์เถร (เมฆ) ยังตั้งบำเพ็ญกุศลอยู่ เวลานั้น วัดราชสิทธาราม มีการตั้งบำเพ็ญกุศลศพเจ้าอาวาสถึง ๒ องค์ ได้พระราชทานเพลิงศพพร้อมกับ พระสังวรานุวงศ์เถร (เมฆ)