เมื่อเจริญวัยได้เข้ารับการศึกษาอักขระสมัยกับพระอาจารย์คล้ำ วัดป่าลิไลย์ อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี

     เมื่ออายุได้ประมาณ ๑๘ ปี ได้ทำงานเป็นคนงานเก็บรังนกนางแอ่นในพื้นที่หมู่เกาะอ่างทอง อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ต่อมาได้ออกจากงานไปอาศัยเขาพนมแบก อันเป็นชุมชนของชายฉกรรจ์ที่มีอาชีพในทางทุจริต กระทั่งพระครูอรุณกิจโกศล (พริ้ง โกสโล) ต้องบุกป่าฝ่าดงเข้าไปขอร้องให้น้องชายออกไปเสียจากชุมชนโจรนั้นเสีย ด้วยเหตุนี้กระมั่งที่มีเสียงเล่าลือกันว่าก่อนที่พระครูวิบูลทีปรัต (พร้อม ธมฺมทินโน) จะบวชนั้นเคยเป็นเสือมาก่อน เมื่อออกจากชุมชนเขาพนมแบกแล้วได้อุปสมบท ณ วัดใหม่ท่าโพธิ์ ​

     อุปสมบท เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๕๘ ณ พัทธสีมาวัดใหม่ท่าโพธิ์ อำเภอไชยา โดยมี พระครูโสภณเจตสิการาม (คง วิมโล) เจ้าอาวาสวัดโพธาราม รองเจ้าคณะใหญ่เมืองไชยา เป็นพระอุปัชฌาย์ พระสมุห์จอน ธมฺมจารี ​​เจ้าอาวาสวัดสโมสร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการคลื้น ติสฺโส ​​เจ้าอาวาสวัดเวียง เป็นพระอนุสาวนาจารย์

     เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้จำพรรษาอยู่ที่วัดสโมสร อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานีอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนย้ายมาจำพรรษาที่วัดเขาแก้ว อำเภอกาญจนดิษฐ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ต่อมาได้ย้ายไปจำพรรษาที่วัดลิปะใหญ่ หรือวัดคงคาราม อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี จำพรรษาอยู่หลายปีกระทั่งได้เป็นเจ้าอาวาสวัดคงคาราม และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสมุห์ฐานานุกรมของ พระครูวัตตจารีศีลสุนทร(เกตุ ธมฺมวโร)รองเจ้าคณะจังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๐ ต่อมาชาวเกาะพะงันได้มานิมนต์ให้เป็นเจ้าอาวาสวัดราษฎร์เจริญ เกาะพงัน (ในสมัยนั้นอำเภอเกาะพะงัน ยังมีฐานะเป็นตำบลเกาะพะงัน ขึ้นกับอำเภอเกาะสมุย )

     พระครูวิบูลทีปรัต (พร้อม ธมฺมทินโน) มีสมญานามที่ชาวบ้านเรียกขานกันว่า “พ่อท่านทองดี” เนื่องเพราะปกติแล้วพระครูวิบูลทีปรัต ชมชอบพูดคำว่า “ดี” ตลอด ชาวบ้านถามท่านในเรื่องอะไรก็ตาม ท่านก็ตอบว่า ว่า “ดี” ไปเสียทุกอย่าง กอรปด้วยอุปนิสัยความใจดีของท่านด้วยแล้วอีกทั้งใครชวนท่านสนทนาด้วยเรื่องใด