เมื่ออายุได้ ๑๒ ปี โยมบิดามารดาเห็นว่าท่านเป็นผู้ที่มีอุปนิสัยและวิสาสะอยู่กับพระเณร ภายในวัดซึ่งมีความคุ้นเคยสนิทสนม กับท่านมาก่อน ขณะเป็นเด็กเข้าเรียนโรงเรียนก็อยู่ในวัด จึงได้นำมามอบให้พระอธิการเนตรเป็นองค์อุปัชฌาย์ บรรพชา เมื่อวันที่ ๒๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๖ ตรงกับวันพฤหัสบดี ที่ ๕ แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๘ ปีระกา

     อุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันศุกร์ ที่ ๖ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๕ ปีมะเส็ง ตรงกับวันที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๔ ณ พัทธสีมา วัดบัวใหญ่ ตำบลบัวใหญ่ อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา โดยมี พระครูบวรสมนการ วัดบัวใหญ่ เป็นพระอุปัชฌาย์

     จากนั้นได้กลับมาจำพรรษาที่วัดหนองเหล็กเพื่อคอยคณะสหธรรมมิกเดินทางไปศึกษามูลกัจจาย ที่อำเภอเสลภูมิ, อำเภอพนมไพร, วัดบ้านโนนคำ โดยมีหลวงปู่มา ญานวีโร วัดสันติวิเวก เป็นอาจารย์สอน ซึ่งมีเพื่อนสหธรรมิกอีกหลายรูปที่ร่วมคณะด้วยกัน จนเป็นที่ชำนาญด้วยการเรียนการสอนการวิเคราะห์ ศัพท์ทางภาษาพระศาสนาได้เมื่อเห็นว่าการศึกษาเป็นที่พอใจจึงได้กลับสู่ภูมิลำเนาเดิม เพื่อสั่งสอนศิษยานุศิษย์ต่อไป