|
VIEW : 2,068
เพิ่ม/แก้ไขข้อมูลสถานะเดิม
พระธรรมบัณฑิต มีนามเดิมว่า ญาณ ดาโรจน์ เกิดเมื่อวันอังคารที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๕๖ ตรงกับวันแรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๔ ปีชวด เวลา ๐๙.๓๐ น. ที่บ้านพนา ตำบลพนา อำเภอพนา จังหวัดอำนาจเจริญ
บรรพชาอุปสมบท
บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๓ ณ วัดสุทธจินดา อำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา โดยมี พระธรรมปาโมกข์ (อ้วน ติสฺโส) ภายหลังได้รับสถาปนาเป็น สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระธรรมฐิติญาณ (สังข์ทอง นาควโร) ภายหลังเลื่อนเป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระโพธิวงศาจารย์ เป็นพระอาจารย์ให้สรณะและศีล
อุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๖ เมื่ออายุได้ ๒๑ ปี ณ วัดบรมนิวาส เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร โดยมี พระพรหมมุนี (อ้วน ติสฺโส) ภายหลังได้รับสถาปนาเป็นสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระธรรมฐิติญาณ (สังข์ทอง นาควโร) ภายหลังเลื่อนเป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระโพธิวงศาจารย์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
การศึกษา
| พ.ศ. ๒๔๗๑ สอบได้ นักธรรมชั้นตรี |
| พ.ศ. ๒๔๗๓ สอบได้ นักธรรมชั้นโท |
| พ.ศ. ๒๔๗๔ สอบได้ เปรียญธรรม ๓ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๗๕ สอบได้ เปรียญธรรม ๔ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๗๗ สอบได้ เปรียญธรรม ๕ ประโยค |
ตำแหน่ง
ฝ่ายปกครอง
| พ.ศ. ๒๔๗๓ | เป็น เลขานุการเจ้าคณะมณฑลนครราชสีมา |
| พ.ศ. ๒๔๘๓ | เป็น เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี |
| พ.ศ. ๒๔๘๕ | เป็น รักษาการเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี |
| พ.ศ. ๒๔๘๕ | เป็น เจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี |
| พ.ศ. ๒๔๘๘ | เป็น เจ้าอาวาสวัดสุปัฏนาราม |
| พ.ศ. ๒๔๘๘ | เป็น พระอุปัชฌาย์ |
| พ.ศ. ๒๔๙๔ | เป็น เจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี (ธ) |
| พ.ศ. ๒๔๙๕ | เป็น ผู้ช่วยเจ้าคณะภาค ๓ - ๔ - ๕ (ธ) |
| พ.ศ. ๒๕๐๐ | เป็น รองเจ้าคณะภาค ๘ - ๙ - ๑๐ - ๑๑ (ธ) |
| พ.ศ. ๒๕๐๖ | เป็น เจ้าอาวาสวัดสุทธจินดา |
| พ.ศ. ๒๕๐๘ | เป็น รองเจ้าคณะภาค ๙ - ๑๑ (ธ) |
| พ.ศ. ๒๕๑๑ | เป็น กรรมการมหาเถรสมาคม |
| พ.ศ. ๒๕๑๒ | เป็น ประธานกรรมการจัดการโรงเรียนพระสังฆาธิการส่วนภูมิภาค |
| พ.ศ. ๒๕๑๖ | เป็น เจ้าคณะภาค ๑๐ - ๑๑ (ธ) |
| พ.ศ. ๒๕๑๗ | เป็น รักษาการเจ้าคณะภาค ๙ (ธ) |
งานเผยแผ่
| พ.ศ. ๒๕๑๗ | เป็น หัวหน้าพระธรรมทูตสายที่ ๕ |
มรณกาล
พระธรรมบัณฑิต (ญาณ ญาณชาโล ป.ธ.๕) มรณภาพ ๑๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๙ สิริรวมอายุได้ ๖๓ ปี พรรษา ๔๓
สมณศักดิ์
|
พ.ศ. ๒๔๘๔ เป็น
พระครูปลัดสัมพิพัฒนวิริยาจารย์ (พระครูปลัดของสมเด็จพระราชาคณะ)
|
|
๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๙ เป็น
พระราชาคณะชั้นสามัญ
ที่ พระศาสนดิลก สาวกจริยาภิมณฑ์ อุบลราชธานี สังฆปาโมกข์
|
|
พ.ศ. ๒๔๙๗ เป็น
พระราชาคณะเสมอชั้นราช
ในราชทินนามเดิม
|
|
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๐ เป็น
พระราชาคณะชั้นเทพ
ที่ พระเทพบัณฑิต วิจิตรธรรมภาณี ตรีปิฎิกาภิภูษิต ยติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
[1]
|
|
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ เป็น
พระราชาคณะชั้นธรรม
ที่ พระธรรมบัณฑิต วิวิธปรีชาญาณโกศล ยุวชนพุทธิประศาสนการี ตรีปิฎกคุณาภิภูสิต ธรรมิกคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
[2]
|
ที่มา
| 1. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๗๔, ตอนที่ ๑๐๗ ง, ๑๗ ธันวาคม ๒๕๐๐, หน้า ๒๙๔๘ |
| 2. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๘๐, ตอนที่ ๓ ง, ๔ มกราคม ๒๕๖, หน้า ๑ |
| ทำเนียบอดีตพระราชาคณะภาคอิสาณ |