ท่านสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาปีที่ ๔ ที่โรงเรียนประชาบาลวัดบ้านหนองกุง ตำบลหนองกุง อำเภอโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ ต่อมาโยมบิดาเสียชีวิต จึงได้บวชอุทิศส่วนกุศลให้แก่โยมบิดา แล้วอยู่ในเพศบรรพชิตตั้งแต่นั้นมา

     บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๒ ณ วัดม่วงเป ตำบลหนองกุง อำเภอโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ โดยมี เจ้าอธิการอ้วน โสภโภ (พระครูโสภณคุณากร) วัดโนนค้อ ตำบลโนนค้อ อำเภอโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ เป็นพระอุปัชฌาย์

     ต่อมาได้ย้ายมาเรียนนักธรรม ที่วัดมหาพุทธาราม (วัดพระโต) ตำบลเมืองเหนือ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ ได้เป็นสามเณรอุปัฏฐากใกล้ชิดเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ (ในขณะนั้น) คือพระเทพวรมุนี (เสน ปญฺญาวชิโร) ขณะที่เพิ่งเป็นเจ้าคณะจังหวัดได้เพียง ๒ ปี ครั้งท่านยังเป็นพระมหาเสน ปญฺญาวชิโร จึงได้เรียนรู้งานคณะสงฆ์มาตามลำดับ

     หลังจากนั้นพระเทพวรมุนี (เสน ปญฺญาวชิโร) เจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ ได้ฝากฝังพระเถระผู้ใหญ่ให้ไปจำพรรษา ณ วัดสวนพลู แขวงสุรวงศ์ เขตบางรัก กรุงเทพฯ จนกระทั่งได้รับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดนั้น เมื่อวันที่ ๒๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๙๘ โดยมี พระครูสังฆวิธาน เจ้าอาวาสวัดสวนพลู เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับนามฉายาว่า “กลฺยาโณ” อันมีความหมายเป็นมงคลว่า “ความงดงาม หรือความดีงาม”