|
VIEW : 1,665
เพิ่ม/แก้ไขข้อมูลสถานะเดิม
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ มีนามเดิมว่า อ้วน แสนทวีสุข เกิดเมื่อวันที่ ๒๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๑๐ ณ บ้านแคน ตำบลดอนมดแดง อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี โยมบิดาเป็นกรมการเมืองชื่อเพี้ยเมืองกลาง (เคน แสนทวีสุข) โยมมารดาชื่อบุตสี แสนทวีสุข
บรรพชาอุปสมบท
บรรพชาเป็นสามเณรสังกัดมหานิกาย เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๙ ขณะที่อายุได้ ๑๙ ปี ที่วัดสว่าง ตำบลสว่าง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี แล้วแปลงเป็นธรรมยุติกนิกายที่วัดศรีทอง (วัดศรีอุบลรัตนาราม ในปัจจุบัน) อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี
อุปสมบท เมื่อวันที่ ๒๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๓๐ ณ พัทธสีมา วัดศรีทอง (วัดศรีอุบลรัตนาราม ในปัจจุบัน) อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี โดยมี ท่านเทวธมฺมี (ม้าว) เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านโชติปาโล (ชา) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นพระอนุสาวนาจารย์
การศึกษา
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) ได้ศึกษาเล่าเรียน หลังจากอุปสมบทแล้ว ก็ได้เล่าเรียนอักษรสมัย และพระปริยัติธรรมที่สำนักเรียนวัดศรีทอง อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี ในปี พ.ศ. ๒๔๓๓ ได้ย้ายสำนักเข้ามาศึกษาเล่าเรียนในกรุงเทพฯ โดยศึกษาเล่าเรียนอยู่ในสำนักพระสาสนโสภณ (อ่อน อหึสโก) แล้วเข้าสอบพระปริยัติธรรมตามหลักสูตรของมหามกุฎราชวิทยาลัยได้เป็นเปรียญตรี (เทียบ ๔ ประโยค) ใน พ.ศ. ๒๔๓๙ และสอบได้เปรียญโท (เทียบ ๕ ประโยค) ใน พ.ศ. ๒๔๔๐
ตำแหน่ง
ฝ่ายปกครอง
| พ.ศ. ๒๔๔๒ | เป็น ผู้ช่วยเจ้าคณะมณฑลอีสาน |
| พ.ศ. ๒๔๔๖ | เป็น เจ้าอาวาสวัดสุปัฏนาราม |
| พ.ศ. ๒๔๔๖ | เป็น ปฏิบัติหน้าที่แทนเจ้าคณะมณฑลอีสาน |
| พ.ศ. ๒๔๔๗ | เป็น เจ้าคณะมณฑลอีสาน |
| พ.ศ. ๒๔๕๔ | เป็น เจ้าคณะมณฑลอุบล |
| พ.ศ. ๒๔๖๕ | เป็น ผู้รั้งตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลร้อยเอ็ด (พ.ศ. ๒๔๕๔ โปรดเกล้าฯ ให้แยกมณฑลอีสานออกเป็นมณฑลอุบลและมณฑลร้อยเอ็ด) |
| พ.ศ. ๒๔๖๙ | เป็น เจ้าคณะมณฑลนครราชสีมา รวมมณฑลอุบลราชธานีและมณฑลร้อยเอ็จเข้ากับมณฑลนครราชสีมา |
| พ.ศ. ๒๔๗๐ | เป็น เจ้าอาวาสวัดสุทธจินดา |
| พ.ศ. ๒๔๗๕ - ๒๔๙๙ | เป็น เจ้าอาวาสวัดบรมนิวาสราชวรวิหาร |
| พ.ศ. ๒๔๘๕ - ๒๔๙๙ | เป็น เจ้าอาวาสวัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร |
| กรรมการมหาเถรสมาคม | |
| รองเจ้าคณะใหญ่ธรรมยุต | |
| เจ้าคณะตรวจการภาค ๓ , ๔ , ๕ | |
| ประธานคณะวินัยธร ชั้นฎีกา ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๔๘๔ | |
| สังฆนายก รูปแรกแห่งประเทศไทย ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๔๘๔ |
ฝ่ายการศึกษา
| แม่กองธรรมสนามมณฑลตลอดระยะที่ยังมิได้ยุบมณฑล | |
| กรรมการตรวจข้อสอบพระปริยัติธรรมสนามหลวง | |
| กรรมการฝ่ายศึกษาประชาบาล เขตปทุมวัน | |
| รองแม่กองธรรมสนามหลวง |
มรณกาล
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ ได้มรณภาพอย่างสงบด้วยโรคชราเมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๙๙ ณ วัดบรมนิวาส กรุงเทพมหานคร สิริอายุได้ ๘๙ ปี พรรษา ๖๘
สมณศักดิ์
|
๒๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๔๗ เป็น
พระราชาคณะชั้นสามัญ
ที่ พระสาสนดิลก
|
|
๒๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๕๔ เป็น
พระราชาคณะเสมอชั้นราช
ในราชทินนามเดิม
|
|
๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๕ เป็น
พระราชาคณะชั้นราช
ที่ พระราชมุนี ตรีปิฎกาลังการ ไวยัติญาณ ยติคณิศร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๔ เป็น
พระราชาคณะชั้นเทพ
ที่ พระเทพเมธี ศรีวิบุลยนายก ตรีปิฎกธาดา มหาคณฤศร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๘ เป็น
พระราชาคณะชั้นเทพพิเศษ
ที่ พระโพธิวงศาจารย์ ญาณวิสุทธจริยาปริณายก ตรีปิฎกธรรมสุนทร ยติคณิศร บวรศีลาทิขันธ์ อรัญวาสี
|
|
๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๒ เป็น
พระราชาคณะชั้นธรรม
ที่ พระธรรมปาโมกข์ ยุตโยคญาณดิลก ไตรปิฎกธารี ธรรมวาทียติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๑๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๕ เป็น
พระราชาคณะมัชฌิมมหาคณิศวรานุนายก
มีราชทินนามตามที่จารึกในหิรัญบัฏว่า พระพรหมมุนี ศรีวิสุทธิญาณนายก ตรีปิฎกธรรมาลังการวิภูษิต มัชฌิมคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๒ เป็น
สมเด็จพระราชาคณะ
ที่ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ จาตุรงคประธานวิสสุต พุทธพจนมธุรสธรรมวาที คัมภีรญาณปริยัติโกศล วิมลศีลาจารวัตร เวไนยบริษัทประสาทกร ธรรมยุตติกคณิศร มหาสังฆนายก
|