|
VIEW : 1,385
เพิ่ม/แก้ไขข้อมูลสถานะเดิม
สมเด็จพระวันรัต มีนามเดิมว่า จ่าย เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๐๐ ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีมะเส็ง เป็นบุตรนายยัง กับนางทรัพย์ ภูมิลำเนาอยู่บ้านรั้วใหญ่ อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่ออายุได้ ๑๑ ปี ได้ย้ายมาอยู่วัดสามพระยา เพื่อศึกษาภาษาไทยและภาษาบาลีกับพระมหาฑิต อุทโย ผู้เป็นญาติ
อุปสมบทและศึกษาปริยัติธรรม
เมื่ออายุ ๑๖ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร แล้วไปศึกษาธรรมบทกับพระยาโหราธิบดี (บัว)
ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๒๐ ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดกำแพง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยมี พระปลัดพูน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระปลัดแฟงและพระอาจารย์สอน เป็นคู่พระกรรมวาจาจารย์ บวชแล้วกลับมาเรียนกับพระมหาฑิตต่อ และเรียนมังคลัตถทีปนีกับพระปริยัติธรรมธาดา (ชัง) เมื่อพระมหาฑิตได้รับแต่งตั้งเป็นพระราชาคณะเจ้าอาวาสวัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหารและวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ราชวรมหาวิหารตามลำดับ ท่านก็ได้ย้ายตามไปอยู่ด้วยด้วยทั้งสองอาราม
การศึกษา
| พ.ศ. ๒๔๒๗ สอบได้ เปรียญธรรม ๔ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๓๓ สอบได้ เปรียญธรรม ๗ ประโยค |
ตำแหน่ง
ฝ่ายปกครอง
| พ.ศ. ๒๔๔๓ | เป็น เจ้าอาวาสวัดเบญจมบพิตรดุสิตวนารามราชวรวิหาร |
| พ.ศ. ๒๔๔๙ | เป็น เจ้าคณะมณฑลพายัพ |
| พ.ศ. ๒๔๕๗ | เป็น ผู้บัญชาการคณะสงฆ์มณฑลราชบุรี |
| พ.ศ. ๒๔๕๙ | เป็น ผู้บัญชาการคณะสงฆ์หนเหนือ |
| พ.ศ. ๒๔๖๕ - ๒๔๖๖ | เป็น เจ้าคณะใหญ่ฝ่ายอรัญวาสี |
| พ.ศ. ๒๔๖๖ - ๒๔๗๑ | เป็น เจ้าคณะใหญ่ฝ่ายใต้ |
มรณกาล
สมเด็จพระวันรัต (จ่าย ปุณฺณทตฺโต) เริ่มอาพาธด้วยโรคชรามาตั้งแต่ต้นปี พ.ศ. ๒๔๗๐ อาการทรงกับทรุดเรื่อยมา จนกระทั่งถึงแก่มรณภาพในวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๑ เวลา ๐๗:๕๕ น. สิริอายุได้ ๗๑ ปี ๕๒ วัน พรรษา ๕๑ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ โกศไม้สิบสองบรรจุศพ ตั้งบำเพ็ญกุศลศพที่ศาลาบัณณรศภาค ภายในวัดเบญจมบพิตร และโปรดให้พระสวดอภิธรรม ๑๕ วัน
วันที่ ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๓ เจ้าพนักงานจัดเตรียมสถานที่ วันต่อมา เวลา ๑๖.๐๐ น. เปลื้องโกศ เชิญลองในออกจากศาลา ขึ้นเสลี่ยง เวียนรอบเมรุแล้วยกขึ้นตั้งเหนือจิตกาธาน ถึงเวลา ๑๗.๓๐ น. พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงทอดผ้าบังสุกุลและพระราชทานเพลิงศพแล้วเสด็จกลับ วันรุ่งขึ้นเจ้าภาพเก็บอัฐิตามประเพณี
สมณศักดิ์
|
๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๓๖ เป็น
พระราชาคณะ
ที่ พระราชโมลี
|
|
๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๓๙ เป็น
พระราชาคณะ
ที่ พระราชโมลี ศรีปาวจนาภรณ์
|
|
๑๑ พฤศจิกายน ร.ศ. ๑๑๙ (ตรงกับ พ.ศ. ๒๔๔๓) เป็น
พระราชาคณะ
ที่ พระเทพมุนี ศรีวิสุทธิศีลาจารย์ญาณนายก ติปิฎกธรา มหาคณฤศร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๒๗ กุมภาพันธ์ ร.ศ. ๑๑๙ (ตรงกับ พ.ศ. ๒๔๔๔) เป็น
พระราชาคณะ
ที่ พระธรรมไตรโลกาจารย์ ญาณปรีชาปรินายก ติปิฎกธรา มหาคฤศร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๒๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๔๕ เป็น
พระราชาคณะเจ้าคณะรองฝ่ายใต้
มีราชทินนามตามที่จารึกในหิรัญบัฏว่า พระธรรมวโรดม บรมญาณอดุล สุนทรนายก ตรีปิฎกคุณาลังการภูษิต ทักษิณทิศคณฤศร บวรสังฆาราม คามวาสี
|
|
๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๕ เป็น
สมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ฝ่ายอรัญวาสี
ที่ สมเด็จพระพุฒาจารย์ อเนกสถานปรีชา สัปตวิสุทธิจริยาสมบัติ นิพัทธธุตคุณสิริสุนทรพรตจาริก อรัญญิกคณฤศร สมณนิกรมหาปรินายก ตรีปิฎกโกศล วิมลศีลขันธ สรรพสมณคุณ วิบุลยประสิทธิ์ บวรสังฆาราม คามวาสี อรัญวาสี มหาสังฆนายก
|
|
๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๖ เป็น
สมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่หนใต้
ที่ สมเด็จพระวันรัต ปริยัติพิพัฒนพงศ์ วิสุทธิสงฆปรินายก ตรีปิฎกโกศล วิมลคัมภีรญาณสุนทร มหาทักษิณคณฤศร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัญวาสี มหาสังฆนายก
|