เมื่ออายุได้ ๑๐ ขวบ โยมพาไปฝากเล่าเรียนพระปริยัติธรรมกับพระมหาพลาย ป.ธ.๔ วัดนาคกลาง หลังโกนจุกได้บวชเป็นสามเณรและเล่าเรียนอยู่วัดราชบุรณราชวรวิหาร

     ถึงรัชกาลที่ ๔ พ.ศ. ๒๔๐๐ อุปสมบท ที่วัดราชบุรณะ โดยมี พระธรรมวโรดม (สมบุรณ์ ป.ธ.๔) วัดราชบุรณะ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอมรโมลี (นพ) วัดบุปผาราม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูทักษิณคณิศร (เสม) วัดพระเชตุพนฯ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

    พออายุได้ ๑๔ ปีเข้าสอบพระปริยัติธรรมครั้งแรกในปีระกา พ.ศ. ๒๓๙๑ ณ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ได้เปรียญธรรม ๓ ประโยค พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระเมตตามาก ตรัสว่า "เด็กขนาดนี้กำลังจะจับเป็ดจับไก่ แต่สามเณรฤทธิ์อุตส่าห์เล่าเรียนจนแปลหนังสือได้เป็นเปรียญ" จึงพระราชทานรางวัล ๑ ชั่ง และเข้าแปลพระปริยัติธรรมอีกครั้งขณะพรรษา ๘ ได้อีก ๒ ประโยค จึงเป็นเปรียญธรรม ๕ ประโยค ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานตาลปัตรพื้นโหมดเป็นเกียรติยศพิเศษ เพราะท่านเทศนาได้ดีต้องพระทัย

     หลังจากได้รับแต่งตั้งเป็นพระราชาคณะ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้ท่านไปครองวัดบพิตรพิมุข ต่อมาวันที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๔๑ ขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นพระธรรมวโรดม ท่านได้รับโปรดเกล้าฯ ให้ไปอยู่วัดอรุณราชวราราม โดยมีพระครูปลัด ๑ รูป พระครูฐานานุกรม ๓ รูป พระเปรียญ ๒ รูป สามเณรเปรียญ ๑ รูป พระอันดับ ๗ รูป ติดตามไปอยู่ด้วย