เมื่อเจริญวัยอายุได้ประมาณ ๙-๑๐ ขวบ โยมมารดาได้พาไปฝากเรียนหนังสือกับพระวินัยธร (เส็ง) เจ้าอาวาสวัดหนองไม้แดง (วัดราษฎร์สโมสร) ตำบลนาป่า อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี ต่อมาเมื่อพระวินัยธร (เส็ง) ได้มรณภาพลง จึงเลิกเรียน และกลับไปอยู่บ้านช่วยเหลือโยมบิดา-โยมมารดาประกอบอาชีพตามวิสัยที่พึงกระทำได้

     ครั้นอายุ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ซึ่งเป็นช่วงเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๑ ท่านจึงได้ไปสมัครเป็นตำรวจภูธร และมาปลดประจำการ โดยเป็นเพียงกองหนุนชั้นที่ ๑ ขณะอายุได้ ๒๒ ปี

     อุปสมบท เมื่อวันศุกร์ที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๔ (วันขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๘ ปีระกา) เวลา ๑๔.๐๐ น. ณ พัทธสีมาวัดอรัญญิกาวาส (วัดป่า) โดยมี พระเขมทัสสีชลธีสมานคุณ วัดเขาบางทราย ตำบลบางทราย อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี เป็นพระอุปัชฌาย์, พระวินัยธร (เภา) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระปลัดชื่น ธมฺมสาโร วัดอรัญญิกาวาส (วัดป่า) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับนามฉายาว่า “ปุณฺณจฺฉนฺโท” มีความหมายว่า “ผู้มีความพอใจอันเต็มเปี่ยม”

     ท่านมีอุปนิสัยสนใจด้านวิทยาคม ได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์ของ พระครูธรรมสารอภินันท์ (หลวงพ่อแดง) วัดใหญ่อินทราราม (วัดหลวง) ตำบลบางปลาสร้อย อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี ยอดพระเกจิอาจารย์ชาวเขมร เมืองพระตะบอง ที่มาพำนักจำพรรษาอยู่ที่วัดใหญ่อินทราราม (วัดหลวง) เป็นเวลายาวนานถึง ๕๓ ปี เป็นพระเถระที่ทรงวิทยาคุณในทางสมถะ มีวาจาสิทธิ์เป็นที่เคารพยำเกรงของคณะศิษยานุศิษย์และเป็นที่เล่าขานตลอดมาจนถึงปัจจุบัน