|
VIEW : 1,959
เพิ่ม/แก้ไขข้อมูลสถานะเดิม
พระธรรมดิลก มีนามเดิมว่า ทองดำ เหลียวพานิช เกิดเมื่อวันอังคาร แรม ๘ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีชวด ตรงกับวันที่ ๑๘ กันยายน พ.ศ. ๒๔๔๓ ที่ตำบลบ้านค่าย อำเภอเมือง จังหวัดระยอง บิดาชื่อ เหลียว มารดาชื่อ หลิ่นมีพี่น้องร่วมบิดามารดา ๕ คน พระธรรมดิลกเป็นบุตรคนสุดท้อง
เมื่ออายุ ๘-๙ ขวบ ยังไม่ถึงเกณฑ์เข้าเรียนหนังสือ แต่ก็เดินตามพี่ชายไปเรียนหนังสือ ระหว่างพี่ชายนั่งเรียน ด.ช.ทองดำ ขอตามเข้าห้องเรียน แต่ครูไม่ยอมให้เข้าห้อง จึงต้องนั่งอยู่นอกห้องเรียน เมื่อครูสอนไป ด.ช.ทองดำก็ใช้ไม้เขียนหนังสือตามครูบนพื้นทราย ครูออกมาเห็นก็สงสารอนุญาตให้เข้าเรียน อายุ ๑๑ ปี ก็จบชั้นประถมที่ ๓ พ่อแม่ ด.ช.ทองดำ เห็นแววรักเรียนของลูกชาย ก็คิดหาทางส่งเข้าไปเรียนต่อในกรุงเทพมหานคร ช่วงเวลานั้นพอดี ท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจนฺโท) เจ้าอาวาสวัดบรมนิวาส เจ้าคณะมณฑลจันทบุรี เดินทางมาตรวจการคณะสงฆ์ เมื่อถึงจังหวัดระยอง พ่อแม่ ด.ช.ทองดำ ก็นำลูกชายไปติดกัณฑ์เทศน์ถวาย ท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์นำ ด.ช.ทองดำ ลงเรือกลับมาวัดบรมนิวาส ให้เข้าเรียนหนังสือต่อจนจบชั้นประถมที่ปีที่ ๔
บรรพชาอุปสมบท
บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๕๕ โดยมี พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระธรรมเสนานี (สมุห์เงิน) เป็นพระอาจารย์
อุปสมบท เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๓ ณ วัดบรมนิวาส โดยมี พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอมราภิรักขิต (ชัย ชิตมาโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์
การศึกษา
| พ.ศ. ๒๔๕๖ สอบได้ นักธรรมชั้นตรี |
| พ.ศ. ๒๔๖๓ สอบได้ เปรียญธรรม ๓ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๖๔ สอบได้ นักธรรมชั้นโท |
| พ.ศ. ๒๔๖๕ สอบได้ เปรียญธรรม ๔ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๖๖ สอบได้ เปรียญธรรม ๕ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๖๘ สอบได้ เปรียญธรรม ๖ ประโยค |
| พ.ศ. ๒๔๗๐ สอบได้ นักธรรมชั้นเอก |
| พ.ศ. ๒๔๗๕ สอบได้ เปรียญธรรม ๗ ประโยค |
ตำแหน่ง
ฝ่ายปกครอง
| พ.ศ. ๒๔๘๕ | เป็น ผู้ช่วยเจ้าคณะภาค ๒ |
| พ.ศ. ๒๔๘๙ | เป็น พระอุปัชฌาย์ |
| พ.ศ. ๒๔๘๙ | เป็น กรรมการเถรสมาคมธรรมยุต |
| พ.ศ. ๒๔๙๐ | เป็น สมาชิกสังฆสภา |
| พ.ศ. ๒๔๙๔ | เป็น ผู้ช่วยเจ้าคณะภาค ๑ - ๒ - ๖ (ธ) |
| พ.ศ. ๒๔๙๙ | เป็น ผู้รักษาการประธานคณะวินัยธร |
| พ.ศ. ๒๔๙๙ | เป็น หัวหน้าคณะวินัยธรชั้นฎีกาฝ่ายธรรมยุต |
| พ.ศ. ๒๕๐๐ - ๒๕๑๕ | เป็น เจ้าอาวาสวัดบรมนิวาสราชวรวิหาร |
ฝ่ายการศึกษา
| พ.ศ. ๒๔๖๓ | เป็น ครูสอนบาลีไวยากรณ์วัดบรมนิวาส |
| พ.ศ. ๒๔๗๙ | เป็น กรรมการชำระพระไตรปิฎก |
| พ.ศ. ๒๔๘๘ | เป็น กรรมการมหามกุฎราชวิทยาลัย |
สมณศักดิ์
|
๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๔ เป็น
พระราชคณะชั้นสามัญ
ที่ พระอมราภิรักขิต
|
|
พ.ศ. ๒๔๘๙ เป็น
เสมอพระราชคณะชั้นราช
ในราชทินนามเดิม
|
|
พ.ศ. ๒๔๙๕ เป็น
เสมอพระราชคณะชั้นเทพ
ในราชทินนามเดิม
|
|
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๙ เป็น
พระราชาคณะชั้นธรรม
ที่ พระธรรมดิลก ศากยบุตติยนายก ตรีปิฎกบัณฑิต ยติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
[1]
|
ที่มา
| 1. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม ๗๔, ตอนที่ ๖ ง, ๑๒ มกราคม ๒๕๐๐, หน้า ๑ |
| เพจ วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร (Wat Boromniwas) |
| ทำเนียบอดีตพระราชาคณะภาคตะวันออก |