นอกจากการศึกษาพระปริยัติธรรมแล้ว พระธรรมวโรดมยังได้รับการศึกษาอบรมงานต่าง ๆ ทั้งที่เป็นธุระส่วนพระองค์และกิจพระศาสนา ตามที่สมเด็จพระมหาสมณเจ้าทรงมอบหมาย ท่านเรียนรู้งานเหล่านั้นได้เป็นอย่างดี เข้าใจการงานทุกอย่าง จนบริหารการวัดให้เรียบร้อยก้าวหน้าเป็นที่พอพระทัยสมเด็จพระมหาสมณเจ้าฯ

     พระธรรมวโรดม มีความเชี่ยวชาญด้านปริยัติธรรมอย่างมาก สามารถค้นคว้าคัมภีร์แล้วเรียบเรียงมาเทศนาได้อย่างลึกซึ้ง จับใจผู้ฟัง จนแม้แต่สมเด็จพระมหาสมณเจ้ายังทรงเลื่อมใสและนับถือยกย่องให้เป็นพระธรรมกถึก และพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงแต่งตั้งท่านเป็นพระคณาจารย์โทในทางแสดงธรรม มีตำแหน่งเทียบเท่าเจ้าคณะเมือง มีประกาศเมื่อวันที่ ๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๕๖ แล้วเลื่อนเป็นพระคณาจารย์เอก (เทียบเท่าเจ้าคณะมณฑล) มีประกาศเมื่อวันที่ ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๕๘ นอกจากนี้ ท่านยังเป็นผู้ตรวจชำระพระไตรปิฎกและอรรถกถาภาษาบาลี และเป็นกรรมการในการสอบนักธรรมสนามหลวงด้วย

     พระธรรมวโรดม ให้ความสำคัญกับการก่อสร้างและซ่อมแซมถาวรวัตถุอย่างมาก ภายในวัดราชาธิวาสวิหาร ท่านได้บูรณะพระอุโบสถ ศาลาการเปรียญ และตำหนักพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในต่างจังหวัด ท่านได้ร่วมก่อสร้างวัดหลายแห่งในภาคใต้ เช่น วัดสามแก้วและวัดเสกขาราม จังหวัดชุมพร วัดเขาทอง จังหวัดพัทลุง วัดโภคาจุฑามาตย์ จังหวัดกระบี่ วัดนิกรชนาราม จังหวัดปัตตานี เป็นต้น

     พระธรรมวโรดม อาพาธด้วยโรคมะเร็งที่ลำคอ เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราชและโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ โดยสมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า ทรงรับเป็นผู้ป่วยในพระราชานุเคราะห์โดยตลอดทั้ง ๘ เดือนที่เข้ารับการรักษา แม้จะเกิดทุกขเวทนาอย่างรุนแรง แต่ท่านก็ทรงสติดีโดยตลอด ไม่มีความกระวนกระวาย อาการอาพาธของท่านทรงและทรุดเรื่อยมาจนถึงแก่มรณภาพอย่างสงบเมื่อวันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๕ เวลา ๑๘.๑๕ น. สิริรวมอายุได้ ๖๓ ปี พรรษา ๔๑