อุปสมบท เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๘ ณ วัดบ้านไร่ (ปัจจุบันคือ วัดโฆสิตาราม) โดยมี หลวงพ่อแป้น เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า “สุจิธมฺโม” มีความหมายว่า “ผู้มีธรรมที่สะอาดหมดจด”

     ช่วงที่ หลวงพ่อเทศก์ จำพรรษาอยู่ที่วัดบ้านไร่ ท่านได้ปรนนิบัติหลวงพ่อแป้น เป็นอย่างดี เป็นที่รักใคร่ชอบพอของหลวงพ่อแป้นมาก เมื่อท่านบวชครบ ๑ พรรษา และไม่มีทีท่าว่าจะสึก หลวงพ่อแป้นได้สอบถามท่านว่า ต้องการศึกษาวิชาไสยเวทย์ คาถาอาคม บ้างไหม ถ้าชอบจะรับเป็นศิษย์และสอนวิชาให้

     หลวงพ่อเทศก์ ตอบว่า ไม่ต้องการศึกษาทางด้านนี้ แต่อยากจะศึกษาทางด้านปริยัติธรรมมากกว่า หลวงพ่อแป้นจึงส่ง หลวงพ่อเทศก์ ไปศึกษาด้านปริยัติธรรมที่สำนักของ สมเด็จพระวันรัต (เฮง เขมจารี ป.ธ.๙) วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ราชวรมหาวิหาร กรุงเทพฯ ซึ่งขณะนั้นท่านมีชื่อเสียงโด่งดังมาก

     หลวงพ่อเทศก์ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนทางด้านปริยัติธรรมอย่างจริงจัง จนเจนจบและเชี่ยวชาญ โดยท่านสอบได้นักธรรมเอก และเปรียญธรรม ๕ ประโยค หลังจากนั้นท่านได้กราบลา สมเด็จพระวันรัต กลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดบ้านไร่เหมือนเดิม

     ในปี พ.ศ. ๒๔๗๙ ตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดโพธิ์ลังการ์ว่างลง คณะกรรมการวัดได้ไปนิมนต์ หลวงพ่อเทศก์ มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส เมื่อท่านมาจำพรรษาอยู่ที่วัดโพธิ์ลังการ์ ท่านได้เปิดสำนักเรียน เพื่อสอนพระปริยัติธรรมแก่พระภิกษุและสามเณร ที่สนใจเข้ามาศึกษา จนมีชื่อเสียงเกียรติคุณเป็นที่ร่ำลือ มีการสอนพระภิกษุและสามเณร จนจบนักธรรม สอบบาลีได้เป็นมหาเปรียญมากมายหลายรูป นำชื่อเสียงมาสู่วัดโพธิ์ลังการ์ เป็นอย่างมากในยุคนั้น